Tuvalet eğitimi için ‘doğru’ yaş çocuğun hazır olduğu zamandır. Zorlamak çocuğu psikolojik yönden olumsuz etkileyebiliyor. Çocuk tuvalete ya da oturağa oturduğunda ağlıyorsa hemen kaldırmak en yerinde davranıştır. İki yaşındayken gündüz, 3.5-4 yaşındayken gece kontrolü yapılarak tuvalet alışkanlığı kazandırılabilir.

Daha fazla...

Yaş ve gelişim düzeyine uygun olmayan; aşırı hareketlilik,istekleri erteleyememe,kalıcı ve sürekli dikkatsizlik belirtileriyle kendini gösteren nöro-psikiyatrik bir bozukluktur.

Daha fazla...

Beslenme canlının gelişimi için gerekli olan doğal bir ihtiyaçtır. Ancak “beslenme ortamı” sağlıksız olduğu takdirde çocuk olumsuz bir şekilde koşullanacağından bu doğal ihtiyaç çekilmez bir azap haline gelebilir. Annenin bu doğal ihtiyaç karşısındaki aşırı duyarlılığı bir yandan yemek yemeyi sorun haline getirir diğer yandan da anne-çocuk hatta aile-çocuk iletişiminin bozulmasına neden olur.

Daha fazla...

Normal olarak çocuklar 2 yaşını tamamladığında küçük ve büyük abdestlerini bilinçli olarak tutabilmektedirler. Dışkı kaçırma; çocuğun kakasını tutma ve bırakma işlevini kontrol edebileceği yaşa gelmiş olmasına rağmen, istemli ya da istem dışı olarak kakasını uygun olmayan yerlere bırakma ile belirlenen bir bozukluktur. Seyrek görülen, gündüz uyanıkken daha sık rastlanan ve genellikle erkek çocuklarda görülen bir durumdur.

Daha fazla...

Altını ıslatma sorunu, çocuğun 4 yaşına geldiği halde bu davranışını hala sürdürüyor olmasıdır. Normal gelişim sürecine bakıldığında çocuğun çişini tutması için mesaneyi kontrol eden kaslarının iki yaş civarında geliştiği görülmektedir. Yani her çocuk iki yaşına kadar çişini tutamaz ve altına yapar

Daha fazla...

Bebekler anne karnındayken parmaklarını emdiklerinden, çocuğun doğumundan 1-2 yıl sonraya kadar da aynı davranışı göstermesi normaldir. Genellikle 2 yaşın sonunda kaybolur. Ancak buna rağmen aynı davranış devam ederse diş ve parmak deformasyonlarına yol açabilir.

Daha fazla...