Çocuğun birlikte yaşadığı aile ortamından çeşitlisebeplerden dolayı, kendi isteğiyle ,velisinden gizli şekilde kaçmasıdır. Evden kaçma genellikle ergenliğin ileri yaşlarında (15-17)olduğu tespit edilmiştir.Çünkü bu yaşta ergenler kendilerini aileden bağımsızgörürler, otoriteden kaçarlar.

Bazı başlıklar oldukça önemlidir ; Aile ortamından duyduğu memnuniyetsizlik,İlgiye aç olması, Aile yapıları düzensiz olması ( çatışma , sınırlı iletişim, fiziksel /cinsel istismar yüksek orandadır.Ebeveynlerde alkol ya da uyuşturucu kullanımı, (çatışma ve tartışmaları beraberinde getirir.) Üvey çocuk olmak, Arkadaş teşviki, Evlenmek, aileden göremediği desteği dışarıdan aramak.

Evden kaçan bireylerin yapılan araştırmaya göre;%45 i evde zorbalığa%25 i şiddete%8 inin cinsel ilişkiye zorlanması söz konusudur.. Bu bireylerde İntihar düşüncesi yaşıtlarına göre 3 kat fazladır.Madde kullanımı ve davranış problemleri daha fazladır.

Evden kaçmak 3 bölümde incelenir:

1-Kaçma öncesi:

Aile içi iletişimsizlik.
Olumsuz benlik örüntüsü.
Sosyal duygusal olarak dikkat çekme isteği.

2-Kaçma sırası :

Aile içindeki sorunlardan ‘kurtuluş’

3-Kaçma sonrası: Reddedici aile tutumları.

Uyum güçlükleri
Olumsuz duygular.
Aile ve çevre baskısı olduğu belirtilmiştir.

Bu süreçler bazen hafif atlatılarak bazense ciddi problemler karşılaşılarak çözülmektedir. Bu durumda en önemli olan çocuğunuza olan yaklaşımınız ve tutumunuzdur. Kendinizi kaybetmemeniz ve süreci daha iyi yönetmek için uzman desteği almanız oldukça önemlidir.